Cena nie może zaskakiwać
Cena nie może zaskakiwać
W okresie wakacji sprzedawcy i usługodawcy często próbują nieuczciwie zarobić na konsumentach przez manipulowanie cenami. Tymczasem klient musi dokładnie wiedzieć, ile i za co płaci nie tylko w sklepie, ale również w hotelu, w restauracji, w kawiarni, w taksówce czy na stacji benzynowej.
Cena nie może być niespodzianką dla kupującego – ustawa z dnia 5 lipca 2001 roku o cenach (Dz.U.nr 97 poz.1050 z późn.zm.) ustanawia wymóg uwidaczniania cen w sposób zapewniający kupującemu prostą i niebudzącą wątpliwości informację. Nieuczciwe praktyki cenowe najczęściej mają miejsce w lokalach gastronomicznych- na przykład klient sądzi, że cena dotyczy całego dania, a okazuje się, że tylko jego 100 gramów. Zasady podawania cen szczegółowo reguluje rozporządzenie ministra finansów z dnia 10 czerwca 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad uwidaczniania cen towarów i usług oraz sposobu oznaczania ceną towarów przeznaczonych do sprzedaży (Dz.U. nr 99 poz.894 z późn.zm.).
Należy pamiętać, że cenniki potraw oferowanych w lokalach gastronomicznych powinny być wywieszone wewnątrz lub na zewnątrz w pobliżu drzwi wejściowych. Za takie lokale uważa się restauracje, bary, stołówki, a także inne placówki gastronomiczne, które przygotowują i sprzedają posiłki oraz napoje - zarówno do spożycia na miejscu, jak i na wynos. Konieczne jest umieszczenie w cenniku pełnej nazwy potrawy lub wyrobu, określenie ilości potrawy w jednej porcji (jeżeli towar sprzedawany jest na sztuki - w jednej sztuce). Należy zwłaszcza podać ilości głównego składnika (mięsa, drobiu, ryb), dodatków uzupełniających (przystawek, deserów) i napojów. Przedsiębiorcy, którzy prowadzą działalność usługową w gastronomii i hotelarstwie, muszą udostępniać swoim klientom wystarczającą ilość cenników po to, aby móc je przedłożyć przed złożeniem zamówienia, jak i przy rozliczeniu końcowym.
W każdym pokoju noclegowym powinien znajdować się katalog zawierający ceny noclegów, wyżywienia i innych oferowanych usług. Również w miejscu przeznaczonym na przeprowadzanie rozmów telefonicznych w tego rodzaju lokalach konsument musi mieć podaną cenę za jeden impuls, a także za usługi dodatkowe związane z łączeniem rozmów.
Ceny paliw podawane na stacjach benzynowych powinny być oznaczone i podane w taki sposób, aby były wyraźne i czytelne dla kierowców poruszających się po drogach publicznych i zbliżających się do takich miejsc. Taki sam wymóg dotyczy przedsiębiorców wynajmujących lub ochraniających garaże oraz miejsca parkingowe, a także przyjmujących na przechowanie samochody.
Cena jednostkowa uwidoczniona przy towarze powinna dotyczyć ceny za 1 litr lub 1 metr sześcienny (dla towarów sprzedawanych według objętości), 1 kilogram lub 1 tonę dla towarów sprzedawanych według masy), 1 metr lub 1 metr kwadratowy (dla towarów sprzedawanych według długości i powierzchni), 1 sztukę (dla towarów sprzedawanych na sztuki). Towary przeznaczone do sprzedaży detalicznej powinny zostać oznaczone cenami na poszczególnych egzemplarzach lub na pojedynczych opakowaniach.
Ceny za usługi powinny być podawane wraz z dokładnym określeniem rodzaju i zakresu usługi. Przy określeniu ceny można podawać stawki godzinowe, stawki procentowe, ceny za 1 kilometr i inne stawki przeliczeniowe, które powinny zawierać wszystkie elementy składowe ceny.
Z tego opracowania wynika, że cena nie może być niemiłą niespodzianką, ale też konsument musi dołożyć staranności i zadbać o swoją kieszeń, pytając i prosząc o wyjaśnienia w razie wątpliwości, a nade wszystko wiedzieć, za ile kupuje towar czy usługę.