Jak poprawnie przedstawiać siebie i innych?

Pani Marta właśnie rozpoczęła pracę w nowej firmie. Pierwszego dnia na korytarzu spotyka prezesa. Zgodnie z zasadami dobrego wychowania mówi: Dzień dobry. Kiedy mężczyzna odpowiada i podchodzi do niej, sekretarka przedstawia się. Szef także wypowiada swoje imię i nazwisko, po czym wyciąga dłoń, aby przywitać się z nową pracownicą. Czy pani Marta postąpiła słusznie przedstawiając się prezesowi jako pierwsza?

Tak jak w przypadku wielu zasad savoir vivre, tak samo w kwestii poprawnego przedstawiania się główną role odgrywają WIEK oraz PŁEĆ. Należy pamiętać, że osoby młodsze przedstawiają się starszym, a mężczyźni kobietom. Istnieją jednak sytuacje, w których należy wybrać jedno z powyższych kryteriów. Kiedy mamy do czynienia ze spotkaniem młodej kobiety z dużo starszym mężczyzną, pod uwagę powinno się brać wiek tych osób. W takim wypadku poprawnie będzie, jeśli to pani przedstawi się panu. Oczywiście, tak dzieje się w życiu prywatnym. Jak to zazwyczaj ma miejsce, życie zawodowe rządzi się własnymi prawami. Tutaj o wszystkim decyduje zajmowane stanowisko, a więc osoby niższe rangą przedstawiają się osobom zajmującym wyższe posady. Zatem pani Marta postąpiła jak najbardziej właściwie, jako pierwsza zaznajamiając szefa ze swoim imieniem i nazwiskiem.

Jak prawidłowo przedstawić sobie dwie osoby?

Jeszcze bardziej problematyczne wydaje się przedstawianie jednej osoby drugiej. Jeśli chcemy zapoznać ze sobą kogoś mniej ważnego z kimś ważniejszym, wydaje nam się, że w pierwszej kolejności powinniśmy wymienić imię i nazwisko osoby uprzywilejowanej. Okazuje się, że w rzeczywistości jest zupełnie odwrotnie – zawsze przedstawiamy młodszych starszym, mężczyzn kobietom, a także osoby zajmujące niższe stanowiska przełożonym. Dlatego, kiedy podczas spotkania towarzyskiego chcemy przedstawić sobie koleżankę i kolegę, powinno wyglądać to następująco: Maju, to jest Janek, mój przyjaciel. Janku, poznaj moją kuzynkę Maję. Jeżeli obie strony mają taki sam status, np. będą to dwie kobiety w podobnym wieku, wystarczy, że powiemy: Poznajcie się. Następnie te osoby same się przedstawiają. Specjalna zasada obowiązuje również podczas przedstawiania sobie osoby samotnej i małżeństwa. Zgodnie z savoir vivre w takim przypadku para małżeńska będzie stroną ważniejszą, dlatego to małżeństwu wypada przedstawić pojedynczą osobę, wypowiadając jej imię i nazwisko w pierwszej kolejności. Pamiętajmy, że rozmowę zawsze powinna rozpoczynać strona uprzywilejowana. Jeśli tego nie zrobi, lepiej nie próbować w żaden sposób inicjować konwersacji.

Jak cię widzą, tak cię piszą

Bardzo istotny podczas przedstawiania się jest również sposób, w jaki to robimy. Przy tej okazji zawsze wstajemy, żeby okazać szacunek naszemu rozmówcy. Należy wypowiedzieć imię i nazwisko w sposób wyraźny, by nikt nie miał wątpliwości, czy dobrze nas zrozumiał. Nigdy nie używamy zdrobniałej formy imienia, a także nie podajemy stopni ani tytułów naukowych, ponieważ takie zachowanie może zostać odebrane jako snobistyczne. Na płaszczyźnie służbowej możemy pozwolić sobie na podanie zajmowanego przez nas stanowiska oraz nazwę firmy, jeśli przedstawiamy się komuś z zewnątrz.

Przedstawianie się kilku nieznajomym jednocześnie

Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy musimy dołączyć do grupy, w której znajdują się nieznajomi. W takiej sytuacji obowiązuje nas kilka podstawowych zasad. Po pierwsze, staramy się podejść do grupy tak, by nie przeszkadzać jej członkom, np. w rozmowie. Jeśli znajduje się w niej gospodarz, przełożony itp., to na jego barkach spoczywa obowiązek przedstawienia nas pozostałym. Kiedy jednak takiej osoby nie ma w grupie, możemy to zrobić samodzielnie, lecz w momencie, w którym nikomu nie przeszkodzimy. Przedstawianie się wszystkim na raz jest dopuszczalne tylko podczas luźniejszych spotkań. W bardziej formalnych przypadkach musimy pamiętać o odpowiedniej kolejności przedstawiania się, a więc rozpoczynamy od osób najstarszych, kobiet lub osób o najwyższej randze.

Monika Tomczak