Historia wrzesińskiej fary cz. 1

Data powstania kościoła we Wrześni jest trudna do określenia. Niewykluczone, że powstał wraz z osadą targową o nazwie Września w XII wieku i od początku funkcjonował jako kościół parafialny. Pewne jest natomiast, że w 1357 roku Września była miastem, a kościół wrzesiński kościołem parafialnym na pewno w roku 1364.
więcej » (Historia wrzesińskiej fary cz. 1)

Historia wrzesińskiej fary cz. 2

Proboszcz Florian Stablewski zadecydował o kolejnej przebudowie kościoła, powierzając to zadanie znanemu polskiemu architektowi Zygmuntowi Gorgolewskiemu.
więcej » (Historia wrzesińskiej fary cz. 2)

Historia wrzesińskiego rynku cz. 1

Współczesny rynek jest centralną częścią dawnego placu targowego osady, a od XIV wieku miasta Wrześni.
więcej » (Historia wrzesińskiego rynku cz. 1)

Historia wrzesińskiego rynku cz. 2

Wszystkie istniejące obecnie na rynku kamienice, te skromniejsze i te bardziej okazałe, mają swoją ciekawą - choć nie wszystkie w równym stopniu - historię.
więcej » (Historia wrzesińskiego rynku cz. 2)

Historia wrzesińskiego rynku cz. 3

Kamienica Rynek 12 w Polsce Ludowej przez krótki okres była siedzibą biblioteki publicznej, ale w pamięci wrześnian najbardziej utrwalił się zapewne, utworzony tu w 1963 roku i funkcjonujący około 30 lat, sklep o niewyszukanej nazwie „Radio-Telewizja”, zajmujący także prawie połowę parteru kamienicy Rynek 13.
więcej » (Historia wrzesińskiego rynku cz. 3)

Ulica Jana Pawła II cz. 1

Ulica Jana Pawła II jest jedną z najstarszych wrzesińskich ulic. Już sama jej nazwa ma oddzielną historię. U schyłku I Rzeczypospolitej nazywano ją Gnieźnieńską, ponieważ poza miastem, prowadząc dalej na północ, zmieniała się w drogę do Gniezna.
więcej » (Ulica Jana Pawła II cz. 1)

Ulica Jana Pawła II cz. 2



Dziś nie ma budynku Jana Pawła II 19, a numer 20 to oddany do użytku w 1958 roku blok mieszkalny Tonsilu. W jego miejscu jeszcze na początku XX w. stały trzy budynki ? dwa parterowe i jeden częściowo jednopiętrowy, posesje były jednak dwie. Jana Pawła II 19 należała do Stanisława i Bronisławy Malickich, a po ich śmierci do końca II RP do Ireny Latanowicz. Ciekawsza jest historia posesji Jana Pawła II 20.
więcej » (Ulica Jana Pawła II cz. 2)

Ulice Kościelna i Dzieci Wrzesińskich

Nazwa ulicy Dzieci Wrzesińskich pojawiła się dopiero w 1928 roku. Tak nazwano część dotychczasowej Kościelnej, prowadzącą od Rynku do Rzecznej. Ta sama część Kościelnej nazywała się jeszcze dawniej, w epoce przedrozbiorowej, ulicą Farną. W okresie zaborów obie dzisiejsze ulice stanowiły jedność pod nazwą Katolische Kirchstrasse, a w II RP do 1928 roku pod nazwą ulicy Kościelnej. Hitlerowskie władze okupacyjne przemianowały Kościelną na Kirchstrasse, a Dzieci Wrzesińskich na Schlageterstrasse.
więcej » (Ulice Kościelna i Dzieci Wrzesińskich)

Ulica Sienkiewicza

W końcu XVIII wieku ulica prowadząca od dawnego placu targowego (rynku) w kierunku południowym do siedziby (zamku, pałacu) właścicieli Opieszyna w całości nosiła nazwę Zamkowej. W czasach zaboru pruskiego nazywała się Schloßstrasse, a polska nazwa wróciła u progu II RP. Szybko jednak odcinek tej ulicy od rynku do wylotu ulicy Warszawskiej po stronie wschodniej i do wąskiej uliczki bez oficjalnej nazwy po stronie zachodniej stał się odrębną ulicą Sienkiewicza.
więcej » (Ulica Sienkiewicza)

Ulica Harcerska

Budynki przy ulicy Harcerskiej, która dawniej była częścią ulicy Schloßstrasse - Zamkowej od numeru 10 do 28, stoją po dwóch stronach dość szerokiej, zadrzewionej alei.
więcej » (Ulica Harcerska)

Ulice 3 Maja, Chopina i Opieszyn

Z ulicą Warszawską łączą się dwie współczesne ulice 3 Maja i Chopina. W świetle zachowanych źródeł wydaje się, że u schyłku I Rzeczypospolitej nazwę św. Ducha nadano całości dzisiejszej ulicy Chopina i południowej, bliższej dzisiejszemu kościołowi pw. św. Ducha części dzisiejszej ulicy 3 Maja.
więcej » (Ulice 3 Maja, Chopina i Opieszyn)

Ulice Fabryczna, Sądowa, Staszica i Szkolna

Ulica Fabryczna w końcu XVIII w. nazywała się Żydowską.
więcej » (Ulice Fabryczna, Sądowa, Staszica i Szkolna)