Krwotok

Często jesteśmy narażeni na uszkodzenia skóry. W przypadku jej przecięcia rodzaj krwawienia rozpoznaje się po ilości i sposobie wypływania krwi z rany.

Jeśli krew wypływa na zewnątrz, mamy do czynienia z krwotokiem zewnętrznym, jeżeli zbiera się wewnątrz ciała lub tkanek, to krwotok wewnętrzny. Krwotok tętniczy charakteryzuje się pulsującym w rytm skurczów serca wypływaniem krwi jasnoczerwonej. Panujące w tętnicach ciśnienie i uderzenia fal krwi utrudniają tworzenie się skrzepu zamykającego naczynie. Uszkodzenie nawet małej tętnicy może być niebezpieczne dla życia. W krwotoku żylnym z powierzchni rany krew wypływa ciągłą strużką, ma zabarwienie ciemnoczerwone. Krwawienie może ustać samoistnie, po opatrzeniu rany. Najczęściej występują krwawienia typu mieszanego: tętniczo-żylne. Krwotok miąższowy powstaje w wyniku uszkodzenia większej liczby naczyń włosowatych, zdarcia i oddzielenia się skóry, przerwania mięśni lub uszkodzenia narządów miąższowych (wątroby, śledziony, nerek), co może być groźne dla życia. Krew spływa tu z całej uszkodzonej powierzchni.

  • Krwotok
    W przypadku zranienia trzeba jak najszybciej zatamować krew

Jak pomóc? W przypadku delikatnych otarć przemywamy ranę wodą utlenioną i zakładamy plaster lub opatrunek. Przy większym krwotoku żylnym należy założyć opatrunek uciskowy składający się z gazy i z mocno zawiniętego bandaża – jeśli zacznie przeciekać, trzeba to zrobić jeszcze raz, nie ściągając pierwszej warstwy. W przypadku krwotoku tętniczego, który prowadzi do szybszej utraty krwi, powinniśmy przyłożyć gazę na ranę, nałożyć dwa zrolowane bandaże i mocno zawinąć kolejnym bandażem, tak by wszystko mocno trzymało. Przy każdym krwotoku należy unieść kończynę do góry, by zmniejszyć ilość wypływającej krwi. Jeśli mimo to krwotok nie ustępuje, warto ucisnąć tętnice powyżej rany.

 

Krzysztof Robaszkiewicz
wolontariusz PCK

« wstecz

Newsletter