W rocznicę powstania wielkopolskiego

W 102 rocznicę wybuchu powstania wielkopolskiego wicestarosta wrzesiński Waldemer Grzegorek oraz przewodniczący Rady Powiatu Wrzesińskiego Marek Przyjemski złożyli kwiaty pod pomnikiem na cmentarzu parafialnym przy ul. Gnieźnieńskiej we Wrześni. 

 
 
 
  • Złożenie kwiatów pod pomnikiem
  • Złożenie kwiatów pod pomnikiem
  • Złożenie kwiatów pod pomnikiem

 

Poznać kino od podszewki

Mieszkańcy Orzechowa pokazali, że utrudnienia wynikające z obowiązujących obostrzeń nie są w stanie całkowicie odciąć ich od życia kulturalnego. Dzięki przeniesieniu projektu „Filmy ich życia” do wirtualnej przestrzeni udało się zrealizować wszystkie działania zaplanowane przez Stowarzyszenie Emerytów i Rencistów współpracujące z miejscową szkołą podstawową.

W ramach inicjatywy współfinansowanej ze środków samorządu województwa wielkopolskiego zorganizowano m.in. cykl pokazów filmowych. Pierwsze trzy obrazy wybrane przez uczestników projektu zostały wyświetlone w nowo otwartej sali kinowej, na potrzeby której zaadaptowano pomieszczenie dawnej sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II. Małe, klimatyczne kino wyposażone w najwyższej jakości sprzęt audiowizualny jednorazowo może pomieścić 30 osób. I tak od początku października widzowie obejrzeli: Casablancę, Małego Pułkownika oraz Prawo i pięść. Przed każdym z seansów osoba, która wybrała konkretny film, opowiadała o własnych doświadczeniach z nim związanych. Natomiast historię wszystkich obrazów przybliżał Piotr Maciantowicz – filozof, filmoznawca i animator od początku wspierający lokalną inicjatywę.

Ze względu na panujące w naszym kraju obostrzenia związane z rozprzestrzenianiem się koronawirusa kontynuowanie projektu „Filmy ich życia” w przyjętej formule stało się niemożliwe. Trudności nie spowodowały jednak jego zawieszenia, gdyż działania udało się przenieść do sieci. Członkowie Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów w Orzechowie stanęli przed nowym wyzwaniem. – Pandemia zmobilizowała nas do nauki korzystania z internetowych narzędzi – stwierdziła prezes STER Jadwiga Stefańska, która zwróciła uwagę na pozytywny aspekt zmian wymuszonych nowymi zakazami.

Dzięki powszechnie dostępnym platformom internetowym dwa ostatnie z zaplanowanych spotkań odbyły się online. Tak jak miało to miejsce wcześniej, osoby wybierające filmy mogły podzielić się z ich uczestnikami odczuciami związanymi z konkretnym obrazem. Z kolei o wytypowanych produkcjach ponownie opowiadał Piotr Maciantowicz. Pierwszym z filmów obejrzanych w nowej formule był obraz z serii Pan Samochodzik wybrany przez Marię Synowiec, która zetknęła się z tą produkcją jeszcze w dzieciństwie. Uczestniczka projektu wspominała odwiedziny u babci w Gnieźnie, podczas których z bratem i kuzynami często wybierała się do kina na weekendowe poranki. To właśnie tam po raz pierwszy obejrzała Wyspę Złoczyńców. W ramach projektu zdecydowano się jednak na pokaz innej części – Pan Samochodzik i niesamowity dwór. Decyzja ta była podyktowana związkami filmu z lokalnymi twórcami – muzykę do ekranizacji skomponował pochodzący z Wrześni Jarosław Kukulski, a w epizodycznej roli pojawiła się w niej jego córka Natalia (znana polska piosenkarka). Kompozycja Kukulskiego została wykonana przez grupę muzyków, wśród których znalazł się m.in. znany z zespołu Budka Suflera Felicjan Andrzejczak urodzony w Pięczkowie. Drugim z filmów obejrzanych przez uczestników projektu w domowym zaciszu byli Krzyżacy. Tym razem wybór należał do Jadwigi Stefańskiej, która jeszcze przed projekcją opowiedziała o wycieczce szkolnej do wrzesińskiego kina Pionier, gdzie po raz pierwszy zobaczyła ekranizację powieści Henryka Sienkiewicza w reżyserii Aleksandra Forda. Według niej film wywarł ogromne wrażenie na uczniach z jej klasy. – Po powrocie do Orzechowa chłopacy przez kilka tygodni organizowali „bitwy pod Grunwaldem” na nadwarciańskich łąkach. Z kolei dziewczyny obserwowały te potyczki nie na żarty z wałów. Każda chciała być Danusią i mieć swojego Zbyszka – mówiła prezes STER.

Zwieńczeniem projektu „Filmy ich życia” była prezentacja reportaży nakręconych i zmontowanych przez uczestników warsztatów, które prowadził Tadeusz Korach – absolwent Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, fotograf i filmowiec. Zajęcia zakończyły się jeszcze przed rozpoczęciem pokazów filmowych. Spotkanie online poprowadzone przez Piotra Maciantowicza odbyło się 9 grudnia. Służyło ono podsumowaniu inicjatywy i umożliwiło początkującym filmowcom podzielenie się tym, co sami stworzyli. Autorami jednego z reportaży są Ewa Staniszewska i Hieronim Konieczny. Tytuł – Filmy ich życia – nawiązuje oczywiście do całości projektu. Dzieło członków Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów stanowi jego filmowy zapis, zawiera m.in. fragmenty spotkań w miejscowym kinie czy wypowiedzi osób wybierających poszczególne filmy. Obraz rozpoczyna się od wywiadu z Janiną Węcławiak opowiadającej o wizycie w lwowskim kinie, gdzie w czasach swojej młodości obejrzała Małego Pułkownika (film ten był jednym z tych, które wyświetlono później w orzechowskiej sali kinowej). Co ciekawe, jej historia stała się inspiracją do realizacji projektu „Filmy ich życia”. Drugi z reportaży pt. Okruchy historii Orzechowa – powstanie wielkopolskie został nakręcony przez Jolantę Andrzejczak- Pankowską i Alicję Kowalską przy współpracy uczniów klasy VIIa z miejscowej szkoły podstawowej. Opowiada on o tym, w jaki sposób lokalna społeczność kultywuje pamięć o bohaterach zwycięskiego zrywu pochodzących z Orzechowa. Krótki film wzbogacony jest o piękne ujęcia miejscowości z lotu ptaka oraz o rozmowę ze Stanisławem Wleklińskim – synem powstańca Franciszka Wleklińskiego. Zdaniem Jadwigi Stefańskiej zarówno seniorzy, jak i młodsi uczestnicy warsztatów włożyli wiele pracy w swoje projekty. Zdobyli oni wiele nowych umiejętności i choć przez chwilę mogli poczuć magię filmu, stając po drugiej stronie kamery.

Monika Tomczak


  

102. rocznica wybuchu powstania wielkopolskiego

Powstanie wielkopolskie to jeden z niewielu zwycięskich zrywów w historii naszego narodu. W listopadzie 1918 roku granice odrodzonego po I wojnie światowej państwa polskiego nie były jeszcze dokładnie ustalone. Ich kwestią planowano zająć się w styczniu 1919 roku na konferencji pokojowej w Paryżu, która miała ostatecznie zakończyć globalny konflikt. Do tego czasu na ziemiach zachodnich narastał spór pomiędzy Polakami a Niemcami broniącymi „niemieckiego Wschodu”.

Wybuch powstania

W atmosferze zaostrzającego się konfliktu 26 grudnia 1918 roku do Poznania przybył Ignacy Jan Paderewski. Ten polski pianista i kompozytor podczas I wojny światowej działał jako członek Komitetu Narodowego Polskiego z siedzibą w Paryżu. Osobiście przekonywał prezydenta Stanów Zjednoczonych Thomasa Woodrowa Wilsona, by poparł ideę powrotu niepodległej Rzeczypospolitej na mapę Europy. Przemowa, którą Paderewski wygłosił w stolicy Wielkopolski z okna Hotelu Bazar, stała się impulsem do wybuchu powstania. Jego wystąpienie zakończyło się patriotyczną manifestacją. Spotkało się to z oburzeniem Niemców, którzy zorganizowali przemarsz oddziałów wojskowych przez miasto. Zrywano polskie i koalicyjne flagi oraz napadano na polskie instytucje, co wywołało zamieszki. Późnym popołudniem 27 grudnia 1918 roku rozpoczęły się walki. Kierownictwo polityczne nad powstaniem sprawował Komisariat Naczelnej Rady Ludowej (rada była organem władzy polskiej dla ziem zaboru pruskiego). Jednak w początkowych dniach zrywu decydującą rolę odgrywała w nim dowodzona przez Mieczysława Palucha Polska Organizacja Wojskowa (tylko formalnie podporządkowana NRL). Ostatecznie przywództwo nad insurekcją przejęła Komenda Główna Wojsk Powstańczych. Na jej czele stanął Stanisław Taczak. Polakom udało się przejąć najważniejsze budynki w Poznaniu (m.in. dworzec kolejowy i pocztę) oraz aresztować niemieckich przywódców. Wykorzystali to, że znaczna część wojsk wroga zajmowała się tłumieniem działającego na terenie Niemiec marksistowskiego ruchu rewolucyjnego, którego zwolennicy zwani byli spartakusowcami.

Przebieg działań zbrojnych

Do 8 stycznia 1919 roku powstańcom udało się zająć obszar centralnej Wielkopolski, a władzę nad tymi terenami przejęła Naczelna Rada Ludowa. Kilka dni później dowództwo nad wielkopolską armią objął generał Józef Dowbór-Muśnicki, który przybył do Poznania wraz z grupą oficerów na polecenie Józefa Piłsudskiego. Przekształcił on luźne oddziały powstańcze w regularną armię walczącą na czterech frontach. Północnym dowodził Kazimierz Grudzielski, zachodnim Michał Milewski, południowo-zachodnim Bernard Śliwiński, a południowym Władysław Wawrzyniak. W połowie miesiąca Niemcy podjęli kontrofensywę – zacięte walki toczyły się m.in. nad Odrą i Notecią. W takich okolicznościach Naczelna Rada Ludowa porozumiała się z Komitetem Narodowym Polskim w Paryżu, by ten zwrócił się do państw, które wyszły zwycięsko z wielkiej wojny, aby warunkami pokoju zawartego z Niemcami 11 listopada 1918 roku objęta została również Wielkopolska. Zawieszenie broni zostało ogłoszone 16 lutego 1919 roku, kiedy to w Trewirze zawarto kolejny rozejm pomiędzy ententą a państwem niemieckim. Oddziały powstańcze zostały formalnie uznane za część wojsk zwycięskiej koalicji, co miało znaczący wpływ na pozytywne dla Polski rozstrzygnięcia zawarte w traktacie wersalskim – najważniejszym z układów pokojowych kończących I wojnę światową. Po 123 latach zaborów Wielkopolska została przyłączona do odradzającego się państwa polskiego.

Udział Wrześnian w powstaniu

Mieszkańcy Wrześni leżącej blisko granicy z byłą Kongresówką, która w listopadzie 1918 roku stała się częścią odrodzonej Rzeczypospolitej, z niecierpliwością oczekiwali na rozwój wydarzeń. To właśnie z tamtych terenów dochodziły do nich głosy wzywające do podjęcia działań, które pozwoliłyby na przyłączenie Wielkopolski do państwa polskiego. Na terenie miasta i całego powiatu funkcjonowały organizacje patriotyczne, takie jak Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” czy Polska Organizacja Wojskowa zaboru pruskiego. We Wrześni dochodziło do coraz ostrzejszych konfliktów pomiędzy organami powoływanymi zarówno przez Niemców, jak i Polaków. Od końca listopada do końca grudnia 1918 roku na terenie powiatu udało się utworzyć batalion piechoty tworzący Służbę Straży i Bezpieczeństwa, który składał się z kompanii: wrzesińskiej, strzałkowskiej, borzykowskiej, miłosławskiej i zapasowej. Sprawami wojskowymi kierował nadleśniczy z Miłosławia – Władysław Wiewiórowski. Zgodnie z zarządzeniem władz niemieckich w kompaniach SSiB miała zostać zachowana równowaga pomiędzy liczbą żołnierzy narodowości polskiej i niemieckiej. Zręczne działania strony polskiej polegające m.in. na podawaniu fałszywych danych, doprowadziły do tego, że w oddziałach zaczęli przeważać Polacy.

27 grudnia 1918 roku przebywający w Poznaniu członkowie Komitetu Wykonawczego wrzesińskiej Rady Robotniczo-Żołnierskiej powołanej w listopadzie polecili mieszkańcom powiatu niezwłocznie przystąpić do działań zbrojnych wymierzonych przeciwko Niemcom. Następnego dnia wrzesińska kompania Służby Straży i Bezpieczeństwa wykorzystując element zaskoczenia, otoczyła podczas porannego apelu na dziedzińcu miejscowych koszar około 150 nieuzbrojonych żołnierzy 46. pruskiego pułku piechoty, a przebywające w budynku niemieckie dowództwo podpisało kapitulację. Miasto zostało udekorowane polskimi barwami narodowymi, radny Stanisław Smodlibowski ogłosił przejęcie administracji przez stronę polską, starostą mianowano Franciszka Czapskiego, a niemieckich żołnierzy rozbrojono i odesłano do domów. Do koszar przybyły polskie kompanie z Miłosławia i Borzykowa, które do tej pory wchodziły w skład SSiB. Ich przemarsz głównymi ulicami miasta spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem miejscowych.

Jednak w całej Wielkopolsce działania zbrojne trwały nadal. Od końca grudnia 1918 roku wrzesińskie oddziały powstańcze walczyły przede wszystkim na froncie północnym pod dowództwem generała Kazimierza Grudzielskiego. Powstańcy pochodzący z ziem powiatu wrzesińskiego brali udział w zakończonych zwycięstwem krwawych walkach o Inowrocław, a także w bitwach w rejonie Szubina i Rynarzewa. Chociaż na terenie Wrześni i w jej najbliższej okolicy nie prowadzono działań zbrojnych, to w wyniku zrywu śmierć poniosło 55 powstańców wywodzących się z tych ziem.

Powstańcze symbole

Obecnie najbardziej rozpoznawalnym symbolem powstania wielkopolskiego jest czerwona chorągiew w kształcie prostokąta z wcięciem w ząb w dolnej części, na której widnieje biały orzeł bez korony. Po raz pierwszy miano ją wywiesić w nocy z 27 na 28 grudnia 1918 roku w Łęczycy koło Puszczykowa na wieść o tym, co działo się w stolicy Wielkopolski. W 2008 roku w ramach obchodów 90. rocznicy wybuchu powstania posłużył się nią Urząd Marszałkowski w Poznaniu. Z czasem chorągiew stała się bardzo popularnym znakiem umieszczanym na wielu publikacjach, pamiątkach i stronach internetowych poświęconych temu zwycięskiemu zrywowi, a znajdujący się na niej orzeł zyskał koronę.

Wiele chorągwi wykonanych dla ochotniczych oddziałów powstańczych nawiązywało do godła Naczelnej Rady Ludowej. Był to biały orzeł z otwartą koroną na głowie i długimi, opadającymi piórami. Podobne wizerunki umieszczano na czerwonym tle powstańczych sztandarów, które służyły m.in. 1. Kompanii Średzkiej, Kompanii Gołanieckiej, I Batalionowi Czarnkowskiemu czy 1. Pułkowi Strzelców Wielkopolskich. Dodatkowo na chorągwiach haftowane były ważne historyczne daty, hasła i różnego rodzaju ozdobniki.

Innym bardzo ważnym symbolem powstania wielkopolskiego jest znak pamiątkowy „Wielkopolska Matkom Poległych” wprowadzony przez Naczelną Radę Ludową na wniosek generała Józefa Dowbora-Muśnickiego. Odznaka miała kształt krzyża kawalerskiego, którego ramiona połączone były wieńcem z gałązek wawrzynu. Pośrodku, na czerwonym polu, znajdował się srebrny orzeł z otwartą koroną na głowie.

Monika Tomczak


 

  • Życzenia świąteczne

 

Potrzebne osocze ozdrowieńców

Jeśli wyzdrowiałeś po przechorowaniu COVID-19 lub przebyłeś bezobjawowe zakażenie wirusem SARS-CoV-2, to twoje osocze zawiera przeciwciała, które mogą wspomóc leczenie chorych z ciężkimi objawami zakażenia koronawirusem.

Osoba chcąca oddać osocze musi spełniać podstawowe kryteria kwalifikacji dla dawców krwi określone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 11 września 2017 roku w sprawie warunków pobierania krwi od kandydatów na dawców krwi i dawców krwi. Osocze może zostać pobrane od osób w wieku od 18 do 65 lat, które przechorowały COVID-19, bądź przeszły bezobjawowe zakażenie wirusem SARS-CoV-2 (co potwierdza się poprzez okazanie laboratoryjnego wyniku testu lub wpisu w systemie pacjent/gabinet.gov.pl), są uznane za wyleczone i czują się zdrowe. Od zakończenia izolacji lub od daty uzyskania dodatniego wyniku badania przeciwciał anty-SARS-CoV-2 musi minąć 14 dni. W przypadku osób, u których w przeszłości przeprowadzono transfuzję oraz kobiet po przebytej ciąży w wywiadzie wymagane są dodatkowe badania, które wykonuje Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa. We wrzesińskim oddziale terenowym Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa przy ul. Słowackiego 2 ozdrowieńcy mogą oddawać krew pełną. Zabieg ten polega na pobraniu standardowej jednostki krwi (450 ml), którą rozdziela się na trzy frakcje: krwinki czerwone, krwinki płytkowe oraz osocze. Pobrane osocze jest poddawane procedurze redukcji patogenów. Następnie dzieli się je na dawki ok. 200 ml i zamraża. W zależności od zawartości przeciwciał neutralizujących wirusa w osoczu, chorym na koronawirusa przetacza się od 200 do 400 ml tego składnika krwi.

Monika Tomczak

 

  • Punkt krwiodawstawa we Wrześni

 

Dobry budżet na trudne czasy

Na grudniowej sesji Rady Powiatu Wrzesińskiego podjęta została uchwała budżetowa na 2021 rok.

Na początku posiedzenia przedstawione zostały informacje przewodniczących rady oraz zarządu z działań w okresie międzysesyjnym. Przewodniczący poszczególnych komisji stałych Rady Powiatu Wrzesińskiego przedstawili także plany pracy na przyszły rok.

Wśród projektów uchwał zdecydowano o zmianie uchwały w sprawie podziału środków finansowych Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, co uzasadniała dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie Anna Maria Kulczyńska. Rada ustaliła również rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych na terenie powiatu wrzesińskiego w 2021 roku, co jest obowiązkiem ustawowym. Na terenie naszego powiatu całodobowy dostęp do świadczeń farmaceutycznych przez wszystkie dni w roku nadal będzie zapewniać Apteka Prima, która mieści się przy ulicy Chrobrego we Wrześni. Funkcjonowanie całodobowej apteki zaspokaja potrzeby lokalnej społeczności i zostało pozytywnie zaopiniowane przez samorządy gminne z terenu powiatu wrzesińskiego, a także samorząd aptekarski. Radni dokonali także zmiany porządkującej w uchwale dotyczącej ustalenia wysokości opłat za usunięcie pojazdu z drogi, oraz pozytywnie rozpatrzyli petycje dotyczące przebudowy dróg Sokołowo-Słomowo-Słomówko oraz Zasutowo-Podstolice-Mała Górka.

Zanim radni przystąpili do procedowania nad przyszłorocznymi finansami powiatu, konieczne było dokonanie zmian w tegorocznym budżecie oraz Wieloletniej Prognozie Finansowej. Te dotyczyły przede wszystkim pomocy społecznej i oświaty, m.in. wywołanych pandemią koronawirusa. W powiatowej edukacji na koniec roku o 154 tys. zł zwiększona została subwencja oświatowa z przeznaczeniem na dofinansowanie zakupu usług internetowych, a także sprzętu przydatnego w prowadzeniu zdalnej nauki dla nauczycieli. Tym dofinansowaniem w jednostkach oświatowych prowadzonych przez powiat objętych zostało 282 nauczycieli.

Przy rozpatrywaniu projektu uchwały budżetowej powiatu na kolejny rok głos zabrał starosta wrzesiński Dionizy Jaśniewicz, który zaznaczył, że po listopadowej debacie uwzględniona została poprawka dotycząca zwiększenia środków na stypendia. Dochody w przyszłorocznym budżecie powiatu planowane są na kwotę 115 972 599,04 zł, zaś wydatki – 117 528 951,26 zł. – Bardzo wysoką kwotę planujemy przeznaczyć na tzw. wydatki majątkowe, z czego gros stanowią wydatki inwestycyjne. Jest to 31,97 mln zł., czyli blisko 28% wartości całego budżetu – powiedział starosta Dionizy Jaśniewicz. – Skonstruowanie tego budżetu było zadaniem niełatwym. Jednakże projekt zabezpiecza funkcjonowanie wszystkich jednostek powiatowych – dodał.

Istotną część przedsięwzięć inwestycyjnych stanowią zadania drogowe. Na przyszły rok zaplanowano ich pięć. Są to przebudowy dróg powiatowych w Targowej Górce, Mikuszewie, Nowym Folwarku oraz Szamarzewie, a także przebudowa chodnika na ulicy Szybskiej w Pyzdrach. Na wszystkie te inwestycje przewidziano po 240 tys., które powiat wrzesiński pozyskał w ramach Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych. W 2021 roku zostanie również sporządzona dokumentacja budowy ścieżki pieszo-rowerowej między Kołaczkowem a Zielińcem. Za kwotę blisko 2 mln zł kontynuowana będzie cyfryzacja powiatowego zasobu geodezyjnego, która ma znaczący wpływ na obsługę interesantów wrzesińskiego Starostwa Powiatowego. W budżecie zaplanowano także budowę boiska wielofunkcyjnego przy Zespole Szkół Zawodowych nr 2. Pierwsze prace projektowe przy tym zadaniu przeprowadzono już w 2020 roku. Powiat wrzesiński w 2021 roku będzie również kontynuował projekt związany z rozwojem szkolnictwa zawodowego (realizowany dzięki wsparciu z funduszy unijnych), co oznacza zakończenie wyposażania Centrum Badań i Rozwoju Nowoczesnych Technologii oraz modernizacji Powiatowego Centrum Edukacji Zawodowej.

Być może wkrótce, jeśli pozwoli na to sytuacja epidemiczna, ważne wydarzenia kulturalne znów zagoszczą w murach Powiatowej Sceny Kultury „Zamkowa” w Miłosławiu (czyli dawnego kościoła ewangelickiego). Przypomnijmy, że obiekt znacząco ucierpiał podczas pamiętnej nawałnicy, która przeszła przez nasz powiat w sierpniu 2017 roku. Za kwotę 250 tys. zł planuje się odbudowę attyki oraz rekonstrukcję wieży. Niezwykle ważnym zapisem w przyszłorocznym budżecie jest kwota 3,1 mln zł przeznaczona na budowę oddziału dziecięcego w Szpitalu Powiatowym we Wrześni. Podsumowując przedstawienie projektu uchwały budżetowej, starosta wrzesiński Dionizy Jaśniewicz określił, że jest to dobry budżet na trudne czasy.

Po przedstawieniu pozytywnej opinii Regionalnej Izby Obrachunkowej przez wicestarostę Waldemara Grzegorka, a także pozytywnej opinii Komisji Budżetowo-Finansowej, Planowania i Rozwoju Lokalnego przez jej przewodniczącego Krzysztofa Strużyńskiego, przedyskutowaniu projektu oraz wniesionych poprawek, Rada Powiatu Wrzesińskiego zdecydowała o uchwaleniu powiatowego budżetu na 2021 rok.

Zanim przewodniczący Marek Przyjemski zamknął obrady, złożył radnym oraz mieszkańcom powiatu świąteczne życzenia. – Wszystkim życzę zdrowych, spokojnych, spędzonych w gronie rodzinnym Świąt Bożego Narodzenia – powiedział.

Klara Skrzypczyk


 

Nowy numer „Przeglądu Powiatowego”

W nowym numerze „Przeglądu Powiatowego” m.in o liderach wolontariatu,m świątecznej zbiórce w ZSP, sportowcach na medal, podarunku dla OWDiR-u, nietypowych spotkaniach z Mikołajem, podsumowaniu projektu filmowego w Orzechowie i wiele więcej. Zachęcamy do lektury!

  • Strona 1
  • Strona 2
  • Strona 3
  • Strona 4
  • Strona 5
  • Strona 6
  • Strona 7
  • Strona 8
  • Strona 9
  • Strona 10
  • Strona 11
  • Strona 12
  • Strona 13
  • Strona 14
  • Strona 15
  • Strona 16

 

„Nie wstydź się PRZEMOCY – wołaj POMOCY” – wyniki

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie rozstrzygnęło konkurs.

Komisja konkursowa w składzie: dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie we Wrześni Anna Maria Kulczyńska, specjalista pracy z rodziną Ilona Ratajczak, pedagog Kinga Śmigielska przyznała trzy nagrody rzeczowe dla uczniów klas od I-III oraz trzy nagrody rzeczowe dla uczniów klas IV-VIII. Komisja przyznała również wyróżnienia dla ośmiorga uczestników konkursu.

W kategorii I :

  1. Maja Osses, Nekla
  2. Joanna Tasarz, Zieliniec
  3. Julita Müller, Grabowo Królewskie

W kategorii II :

  1. Igor Jóźwiak, Grabowo Królewskie
  2. Aleksandra Goliwąs, Kołaczkowo
  3. Amelia Grajek, Września

Wyróżnienia:

  1. Barbara Tasarz, Zieliniec
  2. Maria Goździewicz, Słomowo
  3. Nadia Glapiak, Września
  4. Wiktor Leciej, Kołaczkowo
  5. Filip Stanisławski, Grabowo Królewskie
  6. Aurelia Glapiak, Września
  7. Karol Adamczak, Nowy Folwark
  8. Juliusz Swędrowski, Gizałki

Serdecznie gratulujemy wszystkim uczestnikom konkursu! Jednocześnie dyrektor oraz pracownicy Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie we Wrześni składają ogromne podziękowania rodzicom, nauczycielom, pedagogom oraz dyrekcji szkół za zaangażowanie, a także edukowanie dzieci i młodzieży w tak istotnym temacie, jakim jest zjawisko przemocy. Nie bądźmy obojętni na cierpienie drugiego człowieka – REAGUJMY!

PCPR

  • PCPR konkurs

  

Liderzy wybrani

Komisja konkursu „Lider wolontariatu” wybrała tegorocznych laureatów. Internauci również zagłosowali na swojego faworyta.

Członkowie jury zapoznali się z działaniami ośmiorga wolontariuszy, które szczegółowo opisane zostały w zgłoszeniach, oraz dokonali podziału na dwie kategorie wiekowe: młodzież i osoby dorosłe.

W pierwszej kategorii doceniona została uczennica Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących Miriam Kozłowska, której zaangażowanie w pracę na rzecz drugiego człowieka jest wielowymiarowe. Laureatka wspólnie z rodziną odwiedza Dom Pomocy Społecznej w Mielżynie, a czasem zaprasza również pensjonariuszy do swojego domu. Dla podopiecznych DPS-ów w Mielżynie oraz Strzałkowie przygotowywała wiele ciekawych inicjatyw, np. Zjazd Rodzin czy zawody sportowe. W czasie epidemii zorganizowała zbiórkę artykułów medycznych dla pensjonariuszy. Włączyła się także w akcję szycia maseczek. Promuje akcję transplantacyjną „Drugie Życie”. Miriam pomaga również w Schronisku dla Osób Bezdomnych w Zielińcu. Razem z mamą i siostrą przekazują fanty na licytacje, odzież dla potrzebujących. Sprząta również zaniedbane groby na cmentarzach. Angażuje się też w pracę Schroniska dla Zwierząt we Wrześni.

W drugie kategorii wiekowej – osoby dorosłe, komisja konkursowa  wyłoniła kolejną liderkę. Została nią Agnieszka Frąckowiak – sołtys Bieganowa, prezes Stowarzyszenia „Wielkopolscy Bieganie” oraz członkini wielu organizacji pozarządowych. Jest autorką i koordynatorką projektów, które dofinansowane były m.in. przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej czy Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego. Organizuje wydarzenia skierowane zarówno do dzieci, jak i seniorów, a stworzone przez nią projekty to inwestycje w lokalną infrastrukturę, a także wydarzenia integrujące głównie mieszkańców gminy Kołaczkowo.

W czwartek 10 czerwca o godzinie 10 zakończyło się także głosowanie internetowe za pośrednictwem Facebooka. Mieszkańcy powiatu wrzesińskiego mieli możliwość wybrania swojego faworyta. Największą liczbę głosów zdobył Jan Przybylski. Wyrózniony to aktywny mieszkaniec Targowej Górki. Włącza się w róznego rodzaju inicjatywy organizowane głównie w gminie Nekla. 

Konkurs po raz kolejny udowodnił, że w powiecie wrzesińskim nie brakuje osób, które bezinteresowanie działają na rzecz lokalnej społeczności. Dziękujemy za wszystkie zgłoszenia i sedecznie gratulujemy zwycięzcom. Laureatki i wyróżniony o szczegółach dotyczących przekazania nagród w konkursie zostaną poinformowani telefonicznie.

 

Mateusz Maserak

  • Miriam Kozłowska – laureatka w kategorii Młodzież
    Miriam Kozłowska – laureatka w kategorii Młodzież
  • Agnieszka Frąckowiak – laureatka w kategorii Osoby dorosłe
    Agnieszka Frąckowiak – laureatka w kategorii Osoby dorosłe
  • Jan Przybylski – wyróżnienie w głosowaniu internetowym
    Jan Przybylski – wyróżnienie w głosowaniu internetowym

 

  • Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej Piotr Trawiński
    Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej Piotr Trawiński

Nowa siedziba strażaków

Zakończyła się budowa Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej we Wrześni. Niebawem zostanie ona wyposażona w sprzęt, a strażacy powoli przygotowują się do przeprowadzki.
Budynek komendy PSP, w którym obecnie urzędują strażacy, wymagałby gruntownej modernizacji, która zapewne pochłonęłaby ogromną sumę pieniędzy, w związku z tym zapadła decyzja o wybudowaniu nowego obiektu. Budowa nowej strażnicy PSP rozpoczęła się w 2015 roku i została podzielona na trzy etapy. Obiekt stanął w Białężycach, w pobliżu węzła autostrady A2 oraz Wrzesińskiej Strefy Aktywności Gospodarczej. Obejmuje on parter oraz dwa piętra, a jego powierzchnia to 3 059 m2. Do dyspozycji strażaków oprócz pomieszczeń, w których zwykle urzędują, będzie również nowoczesna sala multimedialna. Duże wrażenie robi także ogromna hala garażowa, w której już niebawem staną wozy i sprzęt strażacki. Oprócz budynku strażacy będą mogli korzystać z wielofunkcyjnego boiska, które z pewnością przyda się przy utrzymaniu sprawności fizycznej oraz szkoleniach. W przyszłości planowane jest ulokowanie przy komendzie karetki pogotowia oraz przygotowanie lądowiska dla śmigłowców ratowniczych. Budowa komendy została sfinansowana z budżetu państwa. Inwestycja pochłonęła około 20 milionów złotych. Powiat wrzesiński z własnego budżetu dołożył do realizacji zadania 150 tysięcy złotych, które były przekazane w trzech transzach. Z tych funduszy został pokryty koszt sprawowania nadzoru budowlanego nad realizacją inwestycji.

Klaudia Kubiak

3 pytania do... komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej we Wrześni Piotra Trawińskiego

Budynek komendy wydaje się być gotowy, zatem czy pozostało już tylko go wyposażyć?

Nowa siedziba KP PSP we Wrześni jest ukończona i dokonano wszystkich niezbędnych odbiorów. Uzyskano również pozwolenie na użytkowanie obiektu. Obecnie jesteśmy na etapie realizacji umowy na pierwsze wyposażenie strażnicy.

Czy nowa lokalizacja strażnicy jest wygodniejsza i lepiej przystosowana do potrzeb strażaków?

W nowym obiekcie, w porównaniu do obecnej siedziby przy ul. Wrocławskiej, warunki pełnienia służby znacznie się poprawią. Komenda jest instytucją odpowiadającą na potrzeby powiatu wrzesińskiego, a nie tylko miasta Września, zatem pod względem skuteczności działań ratowniczo-gaśniczych zmiana lokalizacji będzie miała znaczenie. Na pewno poprawi się dojazd do węzła A2-K92 oraz wyjazd w kierunku gmin Nekla i Miłosław.

Czy w nowej strażnicy pojawi się sprzęt, którego wcześniej nie posiadaliście?

W nowym obiekcie znajdą się pomieszczenia, których w starej lokalizacji nie było tj. sala sztabowa i sala edukacyjna dla dzieci z symulatorem zagrożeń. Dodatkowo pozyskaliśmy w tym roku ciągnik z przyczepą transportową typu wywrotka, wyważarkę hydrauliczną do drzwi, namiot pneumatyczny oraz motopompę do wody czystej Tohatsu.

Rozmawiała Klaudia Kubiak

 

  • W nowej strażnicy Fot. PSP Września
  • Nowa strażnica Fot. PSP Września
  • Nowa strażnica Fot. PSP Września
  • Nowa strażnica Fot. PSP Września
  • W nowej strażnicy Fot. PSP Września

  

Niezwykłe spotkanie

W nocy z 5-tego na 6-tego grudnia dzieci z niecierpliwością wypatrują wizyty starszego pana z siwą brodą, który jest znany ze swojego czerwonego stroju, ale przede wszystkim z tego, iż rozdaje najmłodszym prezenty. Święty Mikołaj nie zawiódł i w tym roku, mimo że pandemia koronawirusa utrudniła mu wykonanie zadania.
Rozwożenie prezentów dzieciom na całym świecie to zwieńczenie całorocznej pracy Świętego Mikołaja. W tym roku miał on jednak utrudnione zadanie, gdyż przestrzegając obostrzeń sanitarnych związanych z COVID-19, nie mógł pojawić się w domach osobiście. Na to jednak święty znalazł radę − zobaczył się z dziećmi dzięki połączeniu online. Pracę rozpoczął wcześniej, dlatego u Małych Zdobywców z przedszkola przy ulicy Leśnej 10 we Wrześni pojawił się już w piątek 4 grudnia. Opowiedział przedszkolakom o swojej pracy i wysłuchał przygotowanej specjalnie dla niego piosenki. Elfy Mikołaja również miały pełne ręce pracy, ponieważ dzięki nim udało się dostarczyć dzieciom podarunki. Prezenty przekazały także małym pacjentom Szpitala Powiatowego we Wrześni, gdzie w tym roku Święty Mikołaj również nie mógł dotrzeć osobiście. Dzięki połączeniu internetowemu zobaczył się natomiast w niedzielę 6 grudnia z wychowankami Ośrodka Wspomagania Dziecka i Rodziny w Kołaczkowie. Z dziećmi i młodzieżą rozmawiał o minionym roku oraz planach na przyszłość.

Klaudia Kubiak

  • Przedszkolaki zaśpiewały dla Mikołaja piosenkę fot. ZSS im. J.Korczaka
  • Podczas rozmowy z Mikołajem fot. ZSS im. J.Korczaka
  • Święty Mikołaj
  • Podczas spotkania z przedszkolakami
  • Święty Mikołaj
  • Święty Mikołaj

  

Od biskupa Miry do reklamy Coca-Coli, czyli skąd wziął się Święty Mikołaj

Starszy pan z długą białą brodą, którego przybycia z utęsknieniem wypatrują najmłodsi na całym świecie, to jedna z postaci najmocniej zakorzenionych w kulturze masowej. Święty Mikołaj niosący wór prezentów, wchodzący do domów grzecznych dzieci przez komin i przemieszczający się saniami zaprzęgniętymi w latające renifery to obraz dobrze znany każdemu z nas. Jest on mieszanką historii, legendarnych podań, lokalnego folkloru i… marketingowej wizji koncernu Coca-Cola.

Święty Mikołaj – kiedy historia łączy się z legendą

Mikołaj z Miry, zwany również Mikołajem z Bari, to święty czczony zarówno przez Kościół katolicki, jak i Cerkiew prawosławną. Według przekazów, które powstały w epoce średniowiecza, żył on na przełomie III i IV wieku (choć źródła historyczne z tego okresu milczą na jego temat). Mikołaj miał być biskupem Miry – starożytnego miasta leżącego we wschodniej Licji (dzisiejsza Turcja). Zgodnie z najstarszymi tekstami opisującymi żywot świętego urodził się on w szlachetnej i bogatej rodzinie. Po śmierci matki i ojca rozdał cały odziedziczony po nich majątek, zasłynął z pomocy najuboższym i ze stawania w obronie pokrzywdzonych. Wkrótce Mikołaj wykazujący się wyjątkową pobożnością objął biskupi tron, a jego działalności na rzecz biednych i odrzuconych towarzyszyły opowieści o niezwykłych wydarzeniach i cudach.

Kult świętego narodził się w IX wieku, kiedy to chrześcijanie obrządku zachodniego i wschodniego zaczęli oddawać mu cześć. 6 grudnia w Konstantynopolu obchodzono święto Mikołaja, które stanowiło element przygotowań do Świąt Bożego Narodzenia. Było ono celebrowane również w Europie Zachodniej, m.in. w Neapolu. W 1222 roku na synodzie w Oksfordzie podniesiono rangę święta do najwyższej. Z kolei podczas soboru watykańskiego II wydano zarządzenie, zgodnie z którym dokonano rewizji kultu świętych w Kościele katolickim. Jej skutkiem było usunięcie z liturgicznego kalendarza wspomnień postaci, których istnienia nie dało się historycznie udowodnić. Na tej liście znalazł się także święty Mikołaj, jednak znaczna część wiernych stanęła w obronie jego kultu. Papież Paweł VI postawił na kompromis – choć zniósł święto obchodzone 6 grudnia, to tego dnia zezwolił na tzw. wspomnienie dowolne.

W ikonografii Mikołaj przedstawiany jest jako mężczyzna z długą brodą, ubrany w biskupie szaty. Zazwyczaj ma on włożoną mitrę, czyli wysokie liturgiczne nakrycie głowy. W jednej ręce trzyma księgę, a w drugiej pastorał – długą, bogato zdobioną laskę biskupią. Już w średniowieczu był on uznawany za patrona najmłodszych. Istnieją zapiski mówiące o tym, że w XII wieku późnym wieczorem 5 grudnia francuskie zakonnice zostawiały prezenty pod drzwiami domów, w których mieszkały ubogie dzieci. Natomiast od XV wieku w polskich, czeskich, austriackich, niemieckich, holenderskich i belgijskich źródłach możemy znaleźć wzmianki na temat związku kultu świętego z wręczaniem podarunków. W nocy z 5 na 6 grudnia osoba przebrana za biskupa obdarowywała dobrze zachowujące się dzieci owocami, bakaliami, ciastkami i cukierkami. Natomiast niegrzecznych czekało uderzenie pastorałem.

Starszy mężczyzna w czerwonym stroju

Święta Bożego Narodzenia i okres je poprzedzający to czas, w którym dzieci na całym świecie czekają na wizytę znanego z wielu baśniowych podań pana w podeszłym wieku, którego środkiem transportu są ogromne sanie ciągnięte przez zaprzęg reniferów. Według niektórych legendarnych przekazów zamieszkuje on fińską Laponię lub biegun północny, a w codziennej pracy polegającej na pakowaniu prezentów wspomaga go grupa małych elfów. Dzięki wieloletniej kampanii marketingowej takie wyobrażenie Świętego Mikołaja prawie całkowicie wyparło z powszechnej świadomości tradycyjny wizerunek biskupa z Miry słynącego z hojności. Wywodzi się ono z brytyjskiej i amerykańskiej kultury, skąd rozpowszechniło się na cały świat. W znacznej części Europy (w tym również w Polsce) mikołajki nadal obchodzone są 6 grudnia. Rankiem tego dnia na grzeczne dzieci czekają prezenty ukryte, np. w butach, pod poduszką czy w wielkich skarpetach. Wpływ anglosaskiej kultury na europejską tradycję spowodował, że Święty Mikołaj coraz częściej utożsamiany jest z postacią wręczającą podarki również w wigilijny wieczór 24 grudnia.

Co zaskakujące, w Holandii wierzono, że Sinterklaas (postać wzorowana na tradycyjnych przedstawieniach biskupa z Miry) przybywa z południowych ciepłych mórz, podróżując żaglowcem, a w niesieniu wielkiego worka wypełnionego prezentami pomaga mu ciemnoskóry sługa nazywany Zwarte Piet. Zwyczaje oparte na tej tradycji kultywuje się tam również współcześnie. Popularny dziś wizerunek Świętego Mikołaja przyjął się dopiero w XIX wieku po opublikowaniu wiersza Clementa Moore’a pt. Noc wigilijna, zgodnie z którym mieszka on na biegunie północnym, a do dzieci dociera dzięki saniom ciągniętym przez osiem reniferów. Okazuje się, że posiadające obfite poroże zwierzęta muszą być samicami (i to prawdopodobnie spodziewającymi się młodych), ponieważ na początku zimy samce gubią swoje wieńce. Dodatkowo są one zbyt wycieńczone po trwającym od sierpnia do listopada okresie godowym, by brać udział w podróży liczącej tysiące kilometrów. Wyobrażenie starszego pana w czerwonym stroju i elfiej czapce z pomponem na głowie zostało stworzone dopiero w 1930 roku przez Freda Mizena na potrzeby reklamy napoju amerykańskiego koncernu Coca-Cola. Od tego czasu na stałe zagościło ono w kulturze masowej. Popularnym zwyczajem stało się również pisanie listów do Świętego Mikołaja, w których dzieci proszą go o dostarczenie wymarzonych prezentów. Można je wysyłać na adres: Santa Claus, Arctic Circle, 96930 Rovaniemi, Finlandia.

Monika Tomczak

  • Święty Mikołaj

  

Nowy numer „Przeglądu Powiatowego”

W nowym numerze „Przeglądu Powiatowego” m.in o kkiermaszu w Wielkopolskim Samorządowym Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego we Wrześni, debacie budżetowej, sportowcach na medla, szachowych rozgrywkach, garść informacji z dróg i wiele więcej. Zachęcamy do lektury!

  • Strona 1
  • Strona 2
  • Strona 3
  • Strona 4
  • Strona 5
  • Strona 6
  • Strona 7
  • Strona 8
  • Strona 9
  • Strona 10
  • Strona 11
  • Strona 12
  • Strona 13
  • Strona 14
  • Strona 15
  • Strona 16

 

Debatowali nad powiatowym budżetem

Koniec roku to nie tylko czas na dokonanie rozliczeń i podsumowań. To także okres, w którym jednostki samorządowe planują dochody i wydatki na kolejne lata. Nie inaczej jest w przypadku powiatu wrzesińskiego. 30 listopada radni spotkali się w Centrum Badań i Rozwoju Nowoczesnych Technologii w Grzymysławicach, by debatować nad planem powiatowego budżetu na 2021 rok.

 W spotkaniu radnych uczestniczyła skarbnik powiatu wrzesińskiego Beata Matuszewska, która przedstawiła najważniejsze kwestie związane z planem dochodów i wydatków na przyszły rok. Warte uwagi jest to, że na wydatki majątkowe (w tym inwestycje) zaplanowano prawie 32 mln złotych. W planie budżetu zabezpieczono środki m.in. na wykonanie pięciu inwestycji drogowych: przebudowę dróg powiatowych w Szamarzewie, Targowej Górce, Mikuszewie i Nowym Folwarku, a także przebudowę chodnika przy ulicy Szybskiej w Pyzdrach. Planowane jest również wykonanie dokumentacji projektowej ciągu pieszo-rowerowego na odcinku Kołaczkowo – Zieliniec. W 2021 roku kontynuowane będą zadania rozpoczęte przed 2020 rokiem, czyli Cyfryzacja geodezyjnych rejestrów publicznych Powiatu Wrzesińskiego, Budowa i wyposażenie Centrum Badań i Rozwoju Nowoczesnych Technologii w celu realizacji projektu pn.: „Rozwój szkolnictwa zawodowego na terenie powiatu wrzesińskiego” oraz Modernizacja i rozbudowa Centrum Oświatowego w celu realizacji tego samego projektu. W ramach inwestycji planuje się także roboty budowlane przy Powiatowej Scenie Kultury „Zamkowa” w Miłosławiu oraz budowę boisk sportowych przy Zespole Szkół Zawodowych nr 2 we Wrześni. Część środków ma zostać przeznaczona na modernizację i przebudowę Szpitala Powiatowego na potrzeby oddziału pediatrycznego. Zainteresowani mogą zapoznać się z całością projektu budżetu na 2021 rok, która została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej Powiatu Wrzesińskiego w zakładce Uchwały Zarządu 2020 (VI kadencja).

Po zaprezentowaniu głównych założeń związanych z przyszłorocznym budżetem radni mieli możliwość zadawania pytań odnośnie planowanych dochodów i wydatków. Wszelkie wątpliwości wyjaśniała skarbnik powiatu, a dotyczyły one m.in. subwencji oświatowej, pomocy materialnej o charakterze motywacyjnym dla uczniów, środków przeznaczonych na rozwój lokalnego transportu i funkcjonowanie Powiatowego Urzędu Pracy, utrzymania zieleni
w miastach i gminach, remontów dróg powiatowych, robót budowlanych w dawnym kościele ewangelickim w Miłosławiu, remontu oddziału dziecięcego w powiatowej lecznicy, kredytów zaciąganych przez powiat wrzesiński czy budowy bursy szkolnej w Grzymysławicach. Po zakończeniu dyskusji budżetowej odbyły się obrady poszczególnych komisji, podczas których radni mogli formułować wnioski dotyczące zmian w planowanym budżecie, kierowane następnie do przewodniczącego komisji budżetowej.

Monika Tomczak

 

  • Radni podczas debaty budżetowej
  • Skarbnik powiatu Beata Matuszewska
  • Radni podczas debaty budżetowej
  • Radni podczas debaty budżetowej
  • Radni podczas debaty budżetowej
  • Radni podczas debaty budżetowej

  

Newsletter